Een moderne Trekkershut in het Groene Hart
We fietsen ergens in het Groene Hart tussen Amsterdam en Utrecht. De wereld om ons heen is grauw en grijs. We maken een fietstocht naar een Trekkershut, midden in de winter. Mijn maag rammelt en mijn benen trillen. Een kop koffie zou wel fijn zijn, roept Joanne achter me. Fosse is het daar helemaal mee eens. Die droomt al van een warme chocolademelk met appeltaart. Maar alles is dicht… We zullen het moeten doen met de inhoud van onze fietstassen.
Even geen wind
Bij Woerdense Verlaat zoeken we naar een plekje uit de wind om pauze te houden. We zijn allang niet meer op zoek naar een idyllisch plekje. Gewoon even geen wind is al mooi genoeg. Achter een verlaten, half-ingestort bedrijfsgebouw vinden we de luwte tussen een paar pallets en een krakkemikkige bureaustoel. We schuiven dicht tegen elkaar aan en eten een broodje. Als onze benen en magen weer een beetje zijn bijgekomen, stappen we weer op voor de volgende etappe.
Niet groen, maar grijs
Over mooie kleine paadjes fietsen we door het Groene Hart. Het lijkt één groot boerenland, maar daartussen kronkelen kreekjes met riet en weggetjes die vechten om de titel: de mooiste. In de zomer wemelt het hier van de fietsers, vissers en families. Nu is het stil en verlaten. Haha, Woerdens Verlaat, roept Fosse. We slingeren nu eens langs dijkjes en water en dan gaat het weer een stuk kaarsrecht naar het volgende dorp. Het Groene Hart is nu niet groen, maar grijs.
Rechts en averechts
Hoe later het wordt, hoe donkerder het grijs. In dit gure en koude winter weekend wordt razendsnel donker. Waar hebben we de lampjes eigenlijk? Hebben we die wel meegenomen, vraagt Joanne, terwijl we de buitenwijken van Utrecht doorfietsen. Mmm, die zitten onderin de fietstas. Niet echt handig… Ik tuur op mijn mobiel. Het is niet ver meer hoor! Nog één keer rechts en averechts en we komen in de buurt van onze bestemming. Tenminste, dat zegt het lichtgevende schermpje voor me. Een klein blauw puntje geeft ons doel aan van vandaag, een Trekkershut midden in het Groene Hart.
Een lichtje in het duister
We trappen door in de schemering. Opeens zien we lichten branden. Hé, kijk daar is een haven. Al dat water, riet, bootjes en gebouwtjes, het vraagt om een duik. Als het maar niet zo koud was… De eigenaar komt naar buiten en heet ons welkom op Marnemoende. We krijgen de sleutel van onze hutje voor de nacht. Naast het grote gebouw is een weitje met meerdere hutten. Je kunt er ook kamperen en op een vlot slapen. Dat vlot slaan we nu maar even over, daar komen we voor terug op een zwoele zomeravond. Voor nu zijn we helemaal tevreden met onze knusse Trek-in, een Trekkershut die zo in VTwonen past.
Warm en gezellig
De moderne Trekkershut is van alle gemakken is voorzien. Het belangrijkste gemak: het is er lekker warm en gezellig. Binnen de kortste keren voelt het als ons nieuwe thuis. Uit de fietstassen komt genoeg eten om vrolijk van te worden. We installeren onze donzen slaapzakken op het bed en schuiven na een warme douche aan het tafeltje. Buiten is het nu helemaal donker. We lijken de enige op de wereld te zijn. Terwijl we niet ver van Utrecht zitten. We maken nog een klein ommetje om de omgeving te verkennen. Boten kraken, het riet ruist en de wind giert hard en ongenadig. Snel weer naar binnen voor nog een spelletje ‘regenwormen’ en een stuk chocola.
Wind in de rug
Na een nachtje slapen hebben we moeite om te vertrekken. Eén voordeel; de wind hebben we vandaag in de rug. We binden alles weer op de fiets en trekken de deur achter ons dicht. In ons achterhoofd borrelt al het idee om hier ook nog eens in de zomer te komen. Ik denk dat we het dan niet herkennen. Het wemelt dan vast van de mensen. Het is wel bijzonder om zo’n mooie plek voor jezelf alleen te hebben.
Chocolademelk en stroopwafels
We sjezen langs de Vecht. De wind blaast ons voort, het trappen gaat licht. De kneuterige huisjes, villa’s, prieeltjes en buitenplaatsen razen aan ons voorbij. Opeens zie ik een bordje. Een boerenwinkeltje! Hé, en het is nog open ook! We knijpen in de remmen. Bij Kaas- en ijsboerderij De Willigen verkopen ze kaas, maar ook warme chocolademelk in een bekertje en verpakte stroopwafels. Wat een feest! Zo halen we de laatste kilometers naar huis makkelijk!
Informatie
Overnachten
Bij jachthaven Marnemoende in IJsselstein (www.trekkershutten.nl/terreinen/jachthaven_marnemoende) staan twee Trekkershutten, type Trek-in. De Trek-in is misschien wel de mooiste Trekkershut die er is. Je kunt er met zes mensen (4 volwassenen en 2 kinderen) slapen in verschillende stapelbedden. Er is een wc, een douche, een keukentje en (niet onbelangrijk in de winter) verwarming. Bij Marnemoende kun je ook slapen op een kampeervlot, waarbij je midden op het water slaapt en in een Dobberhuisje. Ook zijn er camperplekken en kun je er met je tent kamperen.
Activiteiten
Naast fietsen kun je ook wandelen en kanoën rond Marnemoende. Wandelen kan bijvoorbeeld over het Eendenkooienpad, een klompenpad tussen IJsselstein en Montfoort. Hier vind je informatie en een kaartje: www.klompenpaden.nl. Je kunt ook kanoën over de Hollandse IJssel. Er zijn kano’s te huur bij de jachthaven Marnemoende.
Trekkershutten
Deze Mini Expeditie maakten we in samenwerking met De Groene Koepel. Op www.trekkershutten.nl vind je meer dan 750 Trekkershutten in Nederland, België, Luxemburg en Duitsland. Je kunt de Trekkershutten daar ook makkelijk boeken. Een Trekkershut is bij uitstek geschikt voor een Mini Expeditie omdat je ze per nacht kunt boeken. Zo kun je vrij zwerven en je rugzak of fietstas lekker licht houden.
Andere locaties waar je in een Trek-in kunt overnachten:
- Beers: Landgoed de Barendonk (www.barendonk.nl)
- Beerze: Beerze Buiten (www.beerzebulten.nl)
- Dorst: De Duiventoren (www.deduiventoren.nl)
- Fochteloo: De Flint (www.trek-indeflint.nl)
- Kollumerpomp: it Dreamlân (www.itdreamlan.nl)
- Lemele: De Lemeler Esch natuurcamping (www.lemeleresch.nl)
- Mantinge: De Voscheheugte (www.voscheheugte.nl)
- Winterswijk: Camping Vreehorst (www.vreehorst.nl)
Superleuk! Ik ben daar eens geweest in het vroege voorjaar ivm trailrun.
Ik was met ons VWhefdakcampertje.
Kan beamen dat het een fijne plek is.
En idd drukker dan jullie beschreven.
Krijg ook weer zin in fietsen, zo herkenbaar ook even pauze uit de wind en die rammelende maag.
Groet Corry
Hoi Corry,
Zo’n busje kan daar ook goed staan denk ik. Ja, rammelende magen en fietsen lijken bij elkaar te horen. Blij dat de horeca nu weer open zijn en we onderweg weer appeltaart of uitsmijters kunnen eten!