Kanoën op de Semois

De eerste tocht met onze nieuwe opvouwbare Ally kano over de Semois. De rivier kronkelt door het zuiden van België. En die kronkels komen ons goed uit! Zo wandelen we na het varen weer makkelijk terug naar ons startpunt. We slapen op deze meerdaagsetocht op een camping aan het water en koken boven het kampvuur voor de tent.

Een kano op het water
Waterballet in en op het water

We peddelen over de Amazone! Althans, zo voelt het. We bewegen langzaam door een groene wereld. Flarden mist drijven over de rivier. Het water stroomt niet alleen onder onze kano voorbij, maar besproeit ons van alle kanten. Al bij het instappen, probeer ik niet eens om droog te blijven. Ik plons zo de rivier in. Regien, die voor het eerst met ons mee gaat kanoën, twijfelt nog even, maar stapt daarna ook vrolijk met slippers en regenbroek het water in.

Verrast door een boobytrap

Het water stroomt langzaam, met hier en daar een kleine stroomversnelling. De witte golven verraden de rotsen, vlak onder het water. Het sturen op stromend water valt niet mee. Meer naar links!!! Naar links of met links peddelen, vraagt Joanne. Oef, daar hebben we net een kanjer van een steen gemist. Ik zie vlak naast de boot een scherpe rots voorbij schieten … Het lijkt een walrus onder onze boot. Net als we denken dat we volleerde wildwaterkanoërs zijn ligt de boot plotseling stil. Wow, een boobytrap! Ik spring uit de boot om ons los te trekken. De boot schiet los, maar ik ook. Ik glij onderuit op de gladde rivierbodem. De laatste kleren die nog droog waren, zijn nu ook nat …

Geruis uit het water

Het groene water is al een tijdje zo glad als een spiegel als we opeens geruis horen. We komen bij een stuw in de rivier. Hier liggen grote stenen en zijn een paar doorgangen gemaakt waar je doorheen kunt kanoën. De harde randen langs de smalle doorgangen zien er akelig scherp uit. Met onze nieuwe opvouwbare Ally kano durven we deze glijpartij niet aan. Eerst verkennen we de linkeroever, die is één groot brandnetel bos. Op de rechteroever is een echte aanlegplek. Er staat zelfs een hutje, maar het steile weggetje nodigt niet meteen uit om een kano over te dragen … Uiteindelijk kiezen we een route vlak langs de wildwaterbaan en tillen de kano over de stenen, dat gaat prima.

Een kano op de semois
Wandelaar in een tunnel
Dwars door de berg

Bij ons einddoel aangekomen, zijn we eigenlijk pas halverwege. Nu moeten we de auto ophalen die we hebben achtergelaten op ons startpunt. Via een oude, verlaten spoorlijn gaan we een stuk sneller dan over de kronkelige rivier. In onze natte plunje zoeken we naar de goede weg. We komen van de ene geheime wereld in de andere. Het oude spoortalud is het domein van oerrunderen en bosviooltjes. Een klein paadje is ons spoor naar Herbeumont. Lekker rechtstreeks zo’n pad over een oude spoorbaan, maar wel dwars door een berg! We staan opeens voor een donkere tunnel. Mmm, op het eerste gezicht is er geen einde te zien. Gelukkig zien we na de eerste paar stappen, in de verte, een vaag licht. Met het lampje van de mobiel dwalen we door het donker. Een heel klein plasje licht, verder niets dan donkerte en gedrup van nog meer water. We houden elkaars hand stevig vast.

Warme soep boven het vuur

Terug op de camping stropen we alle natte kleren van ons lijf. In de tent zijn genoeg droge kleren om aan te trekken. Vooral de droge sokken over onze afwastenen voelen als een kadootje. Gelukkig hebben we, voor deze keer, droog hout bij de supermarkt gekocht. Al snel brandt er een lekker kampvuurtje voor de tent. In de pan pruttelt een soepje. De regen van vandaag is weggetrokken. Vanaf ons plekje op de kop van het eiland horen we nog steeds het kabbelen van de rivier. We klinken met een Belgisch biertje op ons avontuur.

Plons!

De volgende dag is de rivier een andere wereld. De groene slierten zwaaien door de rivier en de kleine bloempjes, die daarbij boven komen drijven, zijn net madeliefjes in het groene gras. De zon straalt en één voor één gaat er een laag kleding uit. We glijden langs rotsen en bossen. Hé, zag je die blauwe flits? Dat was een ijsvogel! En kijk daar! Hier wonen bevers, dat kan niet missen. Aan de ene kant van de rivier zien we een slordige burcht en glijbaantjes naar het water. Aan de andere kant zijn tientallen bomen aangeknaagd. Het lijkt wel of een hele beverfamilie een wedstrijd boomknagen heeft gehouden! In dit paradijs zoeken we een strandje om aan te leggen en niet veel later duikt de helft van onze bemanning zomaar het water in. Even lekker plonzen!

Gezin zwemt in een rivier
Een tent op een mooi plekje aan een rivier
Gezin zit bij kampvuur voor de tent

Informatie

De route

Hoe kom je er?
Het is het handigst om met de auto naar de Semois te rijden.
 
Op de eerste dag maakten we een kanotocht van 9 km vanaf Camping Moulin Willaime in Herbeumont naar Camping Les Ochay in Mortehan. Daarna liepen we (5,5 km) terug naar het startpunt in Herbeumont. Kijk hier voor onze route.
 
De tweede dag peddelden we verder vanaf Camping Les Ochay naar Camping Maka. Die tocht was 10 km lang. Kijk hier voor onze route.

Overnachten

Wij sliepen op Camping Les Ochay. Hier kampeer je op een eiland in de Semois. Je kunt een vuurtje stoken in één van de oude wasmachinetrommels en verse broodjes bestellen voor het ontbijt. Op de camping kun je ook kano’s huren als je zelf geen kano hebt. De eigenaar van de camping kan je in dat geval ook ophalen als je uitgevaren bent.