Toppers in Drenthe

Het is feest dit winter weekend. Claar is jarig en wil niets liever dan winterkamperen voor haar verjaardag. Ze droomt van een op het kampvuur gebakken verjaardagstaart. Regien gaat mee. Haar doel dit weekend? Sterren kijken! Mijn doel? Het beklimmen van de hoogste hobbel van Drenthe! Maar dat zet ons meteen voor een dilemma. Gaan we voor het hoogste natuurlijke punt: het Haantjesduin of gaan we naar de VAM-berg? De VAM-berg is hoger, beter bekend en van afval gemaakt. We doen gewoon allebei! En dan kijken we ondertussen naar de sterren, roept Regien. Ja en dan bakken we daarna die taart, roept Claar. 

Een tiny rotsgebied!

We rijden in de mist door het land. Dat wordt nog een uitdaging met die sterren straks. We installeren ons basiskamp op een camping tussen de twee hobbels in. Het is een fijn plekje met twee tentjes, een tarp, vuurschaal met driepoot. Claar pakt haar kadootjes uit. Uit het vrolijke papier komen een bijl om het hout te hakken en een borrelpakket voor in de middag. Ondertussen gaat de mist over in een stevige miezer en is het al ver in de middag. Het wordt tijd om onze eerste hobbel op te zoeken. We rijden naar de Emmerdennen. Het Haantjesduin is zeg maar de huisberg van Emmen. Al meteen spotten we een hunebed. Het is net een rotsgebied, vind je niet? Nou, wel een tiny rotsgebied dan, zegt Claar. Helaas mag je er niet op klauteren. Napoleon Bonaparte is er wel met paard en al op gesprongen! Wat? Ja, dat lees ik net op het informatiebord. 

Waar is die top?

De mist gaat over in schemer. Onze top ligt ergens in de donkere bossen voor ons. Kom, zegt Claar, die kant op. Over kleine paadjes wurmen we ons door het bos. Ik haal twee koplampjes uit mijn zak. Maar ondanks de lichtbundels voor ons zien we weinig in het donkere bos. Ik loop achter de rest aan. Dan weer struikel ik over een wortel, dan weer stap ik midden in een plas. Mijn schoenen zijn allang niet meer droog. We checken op het schermpje van de mobiel welke kant we op moeten. Waar is die top? Hier moet het ergens zijn! We stijgen en dalen over kleine heuveltjes. Als we weer stilstaan om op de mobiel te turen worden we aangevallen door een woeste wolf. Woef! Coco heet het keffertje… We dwalen verder door de duisternis. Opeens kijken we een echte diepte in. Hè, toch een top? Maar is dit het hoogste punt? 

Op de top van de VAM-berg
Camping Voscheheugte in Drenthe
Het kampvuur knappert

We checken nogmaals de mobiel. Dit is ‘m! We vertrouwen maar op het apparaat, de omgeving kunnen we niet meer zien. Onze eigen hoofdlampjes dansen als sterren in de nacht. Op naar de tent voor een feestmaal! Het kampvuur knappert al snel. Terwijl we de eerste honger en dorst blussen met het borrelpakket pruttelt boven het vuur een stoofpotje. Regien loert naar boven, op zoek naar sterren. Vannacht is er geen ster te zien. Ons kampvuur is de enige ster. Als toetje bakken we apple crumble op het vuur. Claar is helemaal blij met deze rustieke verjaardagstaart. Er staan weliswaar geen kaarsjes op, maar het ruikt heerlijk. De volgende ochtend gaan we door met een feestontbijt: eieren met spek. Met volle buiken storten we ons op de volgende top.

Een vuilnisberg

Het Haantjesduin is namelijk voorbij gestreden door de VAM-berg, een vuilnisberg. Deze Col de VAM is zo te zien een geliefd oord voor fietsers om te trainen. Het barst er van de kronkelende paden, trails en zelfs een kasseienstrook. We lopen over het gras omhoog. Hier hoeven we niet te zoeken waar we heen moeten. Het lijkt wel een vulkaan, zegt Claar. Boven de grasheuvel spuwen donkere wolken de heldere lucht in. Het is de rook uit de pijp van de vuilverbranding… Deze vulkaan staat midden in de velden en steekt er trots bovenuit. Eenmaal op de Col de VAM (of is het colle des femmes) staat er zelfs een trots topbord voor een fotomomentje. Maar hé, die top is hoger, roept Regien. Iets verderop schuiven bulldozers nog meer afval voor zich uit. Deze berg groeit nog steeds. Maar op de top kunnen we niet komen…

Ons lijstje voor dit weekend is afgevinkt. Al pakte het zoals vaker bij een Mini expeditie anders uit dan je denkt. 

Koken op kampvuur met een drieppopt
Koken op kampvuur
De VAM-berg in Drenthe

Informatie

De route

Wandeling Haantjesduin: 3 km

Wandeling op de VAM-berg: 2,5 km, startpunt parkeerplaats VAM-berg Noord.

De kaarten zijn te vinden op Routeyou: Haantjesduin, Mantingerzand, De VAM-berg.

Overnachten

We liepen op natuurkampeerterrein Voscheheugte. Deze camping is het hele jaar door open en ze hebben op dit terrein goed begrepen wat de (winter)kampeerder zoekt. Een vuurtje bij de tent is geen probleem. Er staat een hele stapel vuurschalen klaar. Er is een mooie ruimte waar je binnen kunt zitten met een piano, een schaakbord, boeken en info over de omgeving. En een waterkoker! Dat laatste item zou eigenlijk op elke camping mogen staan, wat mij betreft. En dan is er ook nog een eethuisje, dat nu (vanwege corona) alleen to-go service had, maar waar je vast leuk kunt zitten. Ook als je geen eigen tent hebt kun je hier heel goed terecht. Er zijn verschillende kleine hutjes en tenten te huur, inclusief houtkachel, gitaar en Perzisch tapijt. 

De 12 hoogste hobbels

De 12 hoogste punten van de provincies van Nederland. Het Europees deel van Nederland, dat wel. De Mount Scenery op Saba is het hoogste punt van het Koninkrijk!  Deel je avonturen met #de12hoogstehobbels

  1. Limburg: Vaalserberg 322 m, bij Vaals en het drielandenpunt.
  2. Gelderland: Signaal Imbosch 110 m, op de Veluwe.
  3. Overijssel: Tankenberg 85 m, bij Oldenzaal.
  4. Utrecht: Amerongse Berg 69 m, bij Amerongen.
  5. Noord-Brabant: Gulbergen 60 m, bij Nuenen.
  6. Noord Holland: Catrijper Nok 55 m, bij Schoorl (in de gemeente Bergen!).
  7. Zeeland: Kaapduinen 49 m, bij Vlissingen.
  8. Friesland: Vuurboetsduin 45 m, op Vlieland.
  9. Zuid- Holland: Vlaggeduin 37 m, bij Katwijk.
  10. Drenthe: Haantje Duin 27 m, bij Emmen en de VAM-berg 56 m.
  11. Groningen: Kardinger Heuvel 32 m, bij Groningen.
  12. Flevoland: Almeerse berg 25 m, bij Almere.

Tekening van de12 hoogste hobbels