Giro di Utrechtse Heuvelrug

Het is de eerste tropische dag van het jaar. Een dag om in de schaduw neer te ploffen, niets te doen en heel veel water te drinken. We smeren onze hoofden en onze kettingen goed in. Voor ons geen Giro d’Italia, maar een Giro di Utrechtse Heuvelrug. Een fietstocht en kamperen in het bos. De bossen in, dan brandt de zon zo hard niet meer. We rijden rond in het roze. Niet alleen Joanne haar tricot, maar vooral met roze of eigenlijk rode koppen, van de warmte.

Waterpret in het Gooimeer bij Muiderberg
Fietspad over de Heide
Fietsen over heuvels

Vanuit Amsterdam rijden we richting de heuvels. Bij Muiderberg (ja, er is echt een klein hellinkje) plonzen we eerst het water in, voor we onze echte Giro door de heuvels starten. Utrechtse Heuvelrug, ja ja. Een Stelvio vinden we hier niet! We blijven in Zuid-Europese sferen. Na een zweterig stuk heide lassen we al snel een siësta in. We hangen de hangmat in de bomen en doen niets tijdens de heetste uren van de dag. Het is geen wedstrijd, toch? 

Pannekoek en pizza

Met lome benen stappen we weer op. Is dat nou de warmte of zijn die hellinkjes toch pittiger dan je denkt? Mijn hellingmeter geeft 5% aan, roept Claar enthousiast. We dwalen door bossen, lanen en wouden. Alle kleuren groen zwermen voor ons ogen. ‘Pas op eland’, staat er op een bordje. Huh? Met mijn hoofd zit ik nog op een col in Italië. De Vuursche Boer komt in zicht. Bij Lage Vuursche hoort een pannenkoek met stroop. Tja, ik heb meer zin in pizza… We razen door.

Het grootste fietspad van Nederland

Soesterberg is een omgekeerde oase. We sjezen over een enorme open vlakte. De oude landingsbaan is het grootste fietspad van Nederland. Maar net als ik een tussensprint inzet moet ik in de remmen knijpen. Niks geen fietspad. Dit seizoen is de landingsbaan voor andere vliegeniers, de veldleeuweriken. Op het stuk dat open is doen we een kortebaanwedstrijd. Het stof waait op, het zweet druppelt in mijn nek. Klaar voor de start af! Nek aan nek sjezen Joanne en Fosse voorbij. Voor ik het in de gaten heb, zijn ze er vandoor. Ik stap snel op om achter ze aan het bos weer in te duiken.

Bos
Waterpret in het Gooimeer
In een hangmat in het bos
Het mooiste fietspad van Nederland
Tent tussen de bomen

Met al die warmte drinken we veel, maar eten heb ik niet zo’n zin in. Breukink was de eerste Nederlandse man die bijna de Giro won. Hij werd geveld door hongerklop. Mij overkomt hetzelfde. Midden op een knullig hellinkje hang ik over mijn stuur. Het is een heuveltje van niets, maar ik sta geparkeerd. Claar en Fosse fietsen vrolijk kwekkend ver voor me uit. Iets verderop ruik ik pizza. Wat anders tijdens deze Giro? Met een volle buik is het nog maar een klein stukje naar het NTKC-terrein bij Austerlitz. We zetten de tent tussen de bomen en duiken bijna meteen onze slaapzakken in.

Het mooiste fietspad van Nederland

’s Ochtends schieten de eekhoorns weg, terwijl we koffie zetten met ons espressopotje. We zijn weer fris voor een nieuwe dag bossen crossen. Want bomen gaan we zien vandaag. Heel veel bomen. We rijden over het Let de Stigterpad. Een smal fietspad dat door de bossen kronkelt over de rug van de Utrechtse Heuvelrug. Dit is echt één van de mooiste fietspaden van Nederland, roept Claar. Wat? Ik kijk voor me, om de volgende bocht niet te missen. 

Het lekkerste ijsje van Nederland

De warmte slaat weer toe. Fosse is verstandig: We hebben ijs nodig, Mam! Bij IJsboer Martino hebben ze een duizelingwekkende hoeveelheid Italiaans ijs. Hoeveel bolletjes mogen we? Normaal hebben we een ‘één-bolletjes-beleid’ en horen twee bolletjes bij bijzonder prestaties. Mam, vind je niet dat we iets meer verdienen? Ik kijk Fosse en Claar aan. Geen roze trui, geen bolletjestrui, maar een stapel ijsbolletjes winnen we. Opgekikkerd van ons ijsshot nemen we een wijs besluit. Onze Giro stopt hier, bij de ijsboer in Rhenen.

Dit artikel verscheen in tijdschrift De Wereldfietser (nummer 3, 2020).

Fietsen op vliegbasis Soesterberg
Fietsen over de Utrechtse Heuvelrug
Op een klein paadje fietsen we door naar Rhenen

Informatie

De route

Start- en eindpunt: Station Amsterdam Centraal en station Rheden.

Lengte: dag 1: 62 km, dag 2: 30 km

De route: de kaarten vind je op Routeyou: dag 1 en dag 2

Als je niet te lange dagafstanden wilt fietsen kun je ook de eerste dag opdelen. In dat geval kun je slapen op NTKC-terrein Huizen. Je kunt de route natuurlijk ook als dagtocht fietsen.

Overnachten

We sliepen op NTKC-terrein Austerlitz. Een simpel kampeerterrein. Er is een vuurplaats. De NTKC is een vereniging met meer dan 20 kampeerterreinen in Nederland. Als fietser of wandelaar ben je als introduce welkom. De terreinen worden beheerd door vrijwilligers en er wordt verwacht dat je mee helpt met het schoonmaken op het terrein. Zie voor meer informatie: www.kampeerclub.nl