Mini Expedities rond het huis

Mini Expedities in huis is niet hoe ik mij het voorjaar voorstelde. Een Mini Expeditie betekent voor mij kamperen in de natuur. Inslapen met het ruisen van de wind en wakker worden van het gekibbel en gekwetter van vogels. Om vervolgens al bibberend een kop koffie te zetten voor de tent. Maar dit voorjaar is alles anders. Dit voorjaar wordt gekleurd door Corona. En net als iedereen, passen wij ons aan. En dus gaan we op avontuur in huis. Hoe pakken wij dat aan? Hier onze tips voor een Mini Expeditie Thuis.

Vroege vogel en nachtbraker

Zonder buiten kan ik niet. Echt niet. Dus blijf ik zoveel mogelijk binnen. Vooral overdag als veel mensen buiten zijn. Maar heel vroeg in de ochtend of juist laat in de avond, is het buiten rustig. En dan, dan maak ik even fijn een rondje. Genieten van mooie luchten, zwoele avonden of gewoon de frisse lucht.

Plan, maar wel flexibel

Natuurlijk ben ik nu al plannen aan het maken voor als… We weten allemaal niet hoe lang deze crisis duurt. Maar zodra het mag, ben ik weer buiten; op pad. Natuurlijk mag je ook nu nog naar buiten. Maar als buiten druk is, dan is voor mij de lol eraf. Ik zoek rust en ruimte. En die plan ik nu dus alvast. Ik ben al hele reizen aan het verzinnen door Nederland, te voet, op de fiets of met de kano. En misschien, misschien… mag het van het zomer ook wel weer verder weg.

Koken op vuur, nee in de oven

Ik woon in een appartement, zonder balkon of zonder tuin. Vuurstoken is dus echt niet aan de orde. Hoe graag ik het ook zou willen, koken doe ik deze periode niet op het vuur, maar gewoon op het fornuis. De extra tijd die ik nu heb gebruik ik om te bakken. Dus dat de bloem op is in de supermarkt, dat snap ik wel… Brood bakken. Heerlijk. En dan doe ik, alsof het van het vuur komt…

Slaap in een tent

Die tent kun je natuurlijk ook in de tuin op zetten. Maar Fosse en ik denken opeens weer aan al die hutten die we bouwden toen hij iets kleiner was. En dat kan nu ook. Een hut bouwen van onze eettafel. En dan vannacht slapen in de hut. Althans, met onze hoofden, want we passen er niet meer helemaal in…

Hangen in een hangmat

Hangen in een hangmat staat voor mij gelijk aan een rustmomentje buiten. Even de hangmat spannen tussen twee bomen. Ogen dicht en luisteren naar de vogels en de wind. Die hangmat kunnen we natuurlijk ook in huis ophangen. Daar moet nog wel wat voor gebeuren. Met veel zweet en een paar vloeken zijn de gaten geboord in het plafond. Het genieten is nu nog ver te zoeken. Maar als de gaten diep genoeg zijn en de hangmat hangt begint de expeditie in huis. Schommelend tussen de haken, met de ramen wijd open, hoor ik de eksters en parkieten en voel ik zelfs een briesje over mijn gezicht.

Droom weg in een boek

Als kind was ik dol op lezen. Ik las de hele bibliotheek leeg. Als ik nu terugkijk naar de boeken die ik las, was er één thema. Het zijn allemaal reisboeken: Kruistocht in Spijkerbroek, Op reis met de Korilu en de Kinderkaravaan. Heerlijk wegdromen bij de avonturen die die kinderen meemaken, maar ondertussen je mee laten nemen door een land, een landschap of een cultuur. Dromen van avontuur in je pyama. Mijn zoon zie ik nu hetzelfde doen. Hij houdt één grote pyamadag.

Outdoor tekeningen

Nog een manier om weg te dromen naar buiten is om te gaan tekenen. Tekenen deden we vroeger op elke trip, tot het fotograferen die plek innam. Fotograferen kan alleen als je ook echt op die plek bent, terwijl tekenen altijd kan. Heuvels, fjorden en berkenbossen ontstaan op papier. Daartussen staat altijd een tentje, een hangmat of een vuurtje. Dromen maar.

Picknicken in de stad

Naar buiten gaan we nog steeds. En die eerste dagen en weken bleef dat tot een ommetje beperkt. We werden af en toe knettergek en misten het kamperen. Tot we onze kampeerkeuken meenamen. Een brandertje, een thermos en wat lekkers. Wat bleek? Picknicken is dé oplossing voor het gemis. Gewoon ergens zitten en niet verder hoeven. Niet een snel rondje om weer thuis te komen. Nee, stilzitten in de natuur, met een kopje koffie. Dat is alles wat wij nodig hebben.