Kamperen aan de Duitse grens

Kamperen aan de Duitse grens

We gaan op pad voor 24 uur avontuur in eigen land. Nou ja, eigen land, we wandelen langs de grens met Duitsland. We kamperen op een Natuurkampeerterrein, waar wandelaars en fietsers altijd welkom zijn op het trekkersveldje. We knopen bestaande langeafstandsroutes aan elkaar en maken zo een rondwandeling door de Achterhoek vanaf Winterswijk. In 24 uur zijn we rond. Ook in korte tijd kun je een grenzeloos avontuur hebben!

trekkersveld kamperen natuurkampeerterrein
Een avondwandeling door Winterswijk

Het is al half zeven ‘s avonds als we in Winterswijk aankomen. Tja, Winterswijk ligt voor ons niet naast de deur en we zijn pas laat vertrokken. Zullen we toch eerst nog wat eten, vraag ik als we door het centrum lopen. Fosse is meteen voor, Claar wil liever gaan wandelen. Nou, een frietje dan, anders wordt het zo laat. Na een warme snack lopen we de stad uit. Eerst door winkelstraten, maar al snel door parken, bossen en weilanden. Het wandelen zo laat op de dag is bijzonder. Het licht van de zon staat laag. Het bos is groener dan ooit en de velden schitteren. Ook de geluiden lijken anders dan overdag. Stil lopen we door de avond. Mensen komen we nauwelijks tegen, wel komen er schuwe dieren tevoorschijn. Kijk, een reetje, daar in het weiland, roept Claar. Als hij ons ziet, schiet hij ervandoor. Naar de bosrand, veilig tussen de bomen. Op het volgende veld, zien we hem weer tevoorschijn komen. Het reetje staart terug en besluit dan toch maar terug te gaan naar het bos.

Altijd plek voor wandelaars en fietsers

Het is al negen uur ‘s avonds als we aankomen op Natuurcamping ‘t Diekshoes. Een groene oase tussen de velden. Een boerderij met rondom veldjes om te kamperen. Zo laat op de avond komen we de campingbazen niet meer tegen. Maar dat is hier geen probleem. Vol vertrouwen kunnen we zelf alle gegevens invullen. Het geld stoppen we in een envelop en schuiven we onder de deeldeur door. Naast twee grote velden en een knusse pipowagen is er een klein trekkersveldje. Hier is altijd plek voor wandelaars en fietsers, ook in dit drukke Hemelvaart weekend. Er staan al een paar kleine tentjes. We zetten snel ons tentje op tussen het groen. Wat een fijn plekje! De anderen op het veld poetsen hun tanden en gaan naar bed. Wij maken nog een salade klaar, ons tweede avondmaal. Daar zijn we nu wel aan toe!

Verse eitjes voor het ontbijt

‘s Morgens worden we wakker van de vogels. Mezen, vinken, merels, ze blazen ons omver met hun concert. Ik hobbel naar het toiletgebouw, daar is een hele bibliotheek met kaarten en boeken. Ook staat er een schaaltje verse eieren. We schrapen ons laatste kleingeld bij elkaar voor verse eitjes van de campingkippen. Terwijl de andere trekkers haast maken om op pad te gaan, ontbijten wij uitgebreid voor de tent. Koffie, eitjes, fruit en pap. We hebben moeite om afscheid te nemen van dit fijne plekje.

Rustig en stil zo bij de grens

Het kampeerterrein ligt dicht bij de grens met Duitsland. Misschien dat het daarom zo rustig is. Als we vertrekken, komen we al snel een grenspaal tegen. Betonnen grenspalen met een plaatje erop vastgeschroefd, die het nummer aangeven. Maar ook een heuze poort waar we door kunnen. Je zou bijna je paspoort tevoorschijn halen, maar er is geen barse douanier. Achter de poort is een vrouw druk bezig met onkruid wieden. Hier start het Kommiezenpad, een oude smokkelaarsroute. We hoppen heen en weer over de grens. In Oeding hopen we op koffie. Stiekem droom ik van een konditorei met kaiserbroodjes. Helaas is het een dooie boel en ligt het centrum een eind verderop. Zelfs de benzinepomp heeft geen winkeltje… Gelukkig hebben we genoeg bij ons om de dag door te komen. Een eindje verderop duiken we in de berm. We zitten op een prachtplekkie tussen de graanvelden uit de wind. Ik maak een kopje espresso op ons gasbrandertje en Claar tovert een stuk Rittersport chocola uit de rugzak. Wie heeft er nog een konditorei nodig?

Fietsen kan hier ook goed

De grensstreek blijkt weerbarstig voor wandelaars. Zeker in Duitsland zijn de velden groter en de paden rechter. Ook lopen we iets te vaak over asfalt. Als we Nederland weer induiken belanden we op een landgoed. Mooie kleine paadjes kronkelen door het bos. Het gras staat hoog. Veel wordt er hier niet gewandeld. Maar al snel zijn we weer terug op de lange wegen. Iets te veel asfalt hier naar onze smaak. Misschien was fietsen leuker geweest? We volgen nog steeds het Kommiezenpad en lopen verder naar het noorden.

Rustpunten zijn de beste uitvindingen!

Dan komt de topper van de dag in beeld: een rustpunt.  Een uitvinding uit de Achterhoek, volgens mij. Zo’n fijn ingericht plekje bij een boerderij, speciaal voor vermoeide fietsers en wandelaars. Het ziet er heel vrolijk uit. Buiten een terrasje. Binnen staan warme chocomel, koeken en vers boerderij-ijs klaar! Ernaast staat een kistje om af te rekenen. Gelukkig ook een QR-code om digitaal te betalen, want we hadden ons laatste kleingeld aan de eitjes besteed. Hmm, dit houdt ik nog wel een tijd vol, hoor, zegt Fosse. Gelukkig maar, want voor we in Winterswijk zijn, moeten we ook nog een stukkie…

Informatie

Overnachten

We kampeerden op Natuurkampeerterrein ‘t Diekshoes. Het terrein ligt op zo’n 8 kilometer van Winterswijk, tegen de Duitse grens. Je kampeert hier met tent, caravan of kampeerbusjes op een van de groene velden rond een boerderij. Naast kampeerplekken, zijn er ook vakantiehuizen en een pipowagen te huur.

Wandelen

Wij maakten een tweedaagse rondwandeling vanuit Winterswijk (station). De eerste dag liepen we 11 kilometer, de tweede dag 28 kilometer. Je kunt deze tocht ook heel goed inkorten door in Oeding op de bus naar Winterswijk te stappen. In dat geval loop je de tweede dag 3 kilometer. Een andere optie is om er een driedaagse tocht van te maken en te overnachten op Natuurkampeerterrein Lutje Kossink. Onderweg volgden we onze eigen route. We liepen daarbij deels over het Kommiezenpad, het Scholtenpad en het NoaberpadEtappe 17 van het Noaberpad komt vlak langs het natuurkampeerterrein. Onze route vind je hier.

Meer tips voor dit soort Mini Expedities

Natuurkampeerterreinen langs de Duitse grens

Deze Mini Expeditie maakten we in samenwerking met De Groene Koepel. Op  www.natuurkampeerterreinen.nl vind je meer zo’n 150 kampeerterreinen in Nederland, België en Frankrijk. Om op de terreinen te kamperen heb je het Groene Boekje of een Natuurkampeerkaart nodig. Die kun je kopen op het kampeerterrein of hier bestellen.

Langs de Duits grens liggen nog veel meer van dit soort kleine Natuurkampeerterreinen:

Deel op Pinterest